SERÇELER KONSUN

 

 

SERÇELER KONSUN

Kapamış yolları vermiyor izin

Serçeler uçarken son bahar güzün

Karakış basmış nedesin sözüm

Pencere önüne konsun serçeler

 

Kırıntıyla doyar istemez fazla

O kadar müsrifiz veririz nazla

Hâlbuki ki mutluluk yaşarsın azla

Pencere önüne konsun serçeler

 

Süzülüp göklere özgür yaşasın

Kalplerden insanlık kini boşasın

Serçe gagasınca sende koşasın

Pencere önüne konsun serçeler

 

Karlara konamaz üşütür soğuk

Sesleri çıkmıyor nefesi boğuk

Gönülden yaralı boyunlar eğik

Pencere önüne konsun serçeler

 

Çırpınır yüreği küçük kafeste

Hu çeker Mevla'ya her bir nefeste

Serçeler boğulmuş katı nefiste

Pencere önüne konsun serçeler

 

İncitme ezayla serçe kuşunu

Bozma yuvasını ince işini

Sokacak bir siper yoktur başını

Pencere önüne konsun serçeler

Adnan SİVRİ/BOZKIR-İ  19.01.2016